دختر گلم هدي خانم...
تقريبا دوماه از حضور قشنگت توي دنيام ميگذره و من هر روز بيشتر از قبل وابسته ات ميشم...
اون روز كه توي حمام چند صدم ثانيه نفست بند اومد يا اون روز كه شير برگشت توي بيني ات و نتونستي درست نفس بكشي فهميدم كه ديگه نفسم به نفس تو بسته است و تو نباشي منم نيستم...
يادمه قبل از اين همه بهم ميگفتن: قبل از بچه دار شدن همه خوشي هاتو بكن بعد بذار بچه دار بشي... حالا ميبينم تمام دلخوشي من توي زندگي تو هستي... بدون تو روزگارم خوش نيست دلبندم...
دوستت دارم با تمام وجود...
