عصر ديروز وقتي به پزشكم مراجعه كردم كه از پوچ بودن بارداريم اطمينان صد در صدي حاصل كنه و خودم رو براي سقط آماده كرده بودم... دكترم گفتند كه: شما از معدود مادران خوش شانس هستي... ..
دوستان ببخشيد كه اين پست نيمه كاره موند..... بله.... ميگفتم
پزشكم در كمال تعجب گفت كه ني ني شما حي و حاضر هست و قلبش هم داره تالاپ و تولوپ ميزنه....!!!!
من كه شوكه شده بودم و اصلا باورم نميشد گفتم: الكي نگيد...
و دكترم مونيتور رو به طرف من چرخوند و اون لحظه يكي از استثنايي ترين لحظات عمرم بود... وقتي يه لكه سفيد رو توي بدن ني ني قشنگم نشونم داد و گفت اين قلبشه!
يه قلب كوچولو كه داشت با سعي و تلاش تالاپ تولوپ ميكرد.... البته دكتر صداشو برام نذاشت....
فوق العاده بود.... باورم نميشد....
ايمان آوردم كه درنوميدي بسي اميد است....
حالا من يه ني ني 7 هفته اي دارم... براساس حسابهاي خانم دكتر، ني ني 1 سانت قدشه... و مثل من و بابايي قد بلند هست!!! (البته هنوز لباسي كه براش خريدم ازش بزرگه!)
اين هم اولين عكس گل باقالي:
مامان و باباها ميدونم از دست من و ني ني خسته شديد از بس تبريك گفتيد و تبريكتون رو پس گرفتيد... ولي خب اين هم يك تجربه بود كه در اختيار مامان هاي آينده قرار گرفت كه حتي اگه دكتر قطع اميد كرد يه مدت صبر كنيد شايد ني ني ديرتر خودشو نشون بده...
