دو لقمه نان برای دخترم هدی خاتون:
امروز 4 آبان 93، برای اولین بار برای هدی خانم غذای کمکی درست کردیم. 9 آبان هدی خانم پنج ماهش پر میشه؛ ولی هزار ماشالله خیلی علاقه به خوراکی پیدا کرده و وقتی برای غذا سر میز مینشینیم، نق میزنه تا بغلش کنیم.. بعد هم سر میز میخواد دست بزنه و بشقاب ها و خوراکی ها رو به طرف خودش بکشه و حسابی دلخور میشه که ما میتونیم بخوریم و اون نمیتونه.. خلاصه با کلی فکر و مشورت تصمیم گرفتیم غذای کمکی رو شروع کنیم.. غذای امروز هدی خانم نصف قاشق غذاخوری برنج هست که توی آب پخته شده، البته قراره فقط لعاب برنج رو بهش بخورونیم تا ببینیم استقبالش چطوره..
توی این 5 ماه هدی خانم مهارتهای زیادی کسب کرده، مثلا توی ماه اول گردن میگرفت، یکماهه که بود برای اولین بار غلتید که فیلمش هم موجوده! وقتی که حرف جدی میزنیم کاملا با دقت گوش میده..(مثلا وقتی بابا دارن گزارش دانشگاه رو میدن!) خیلی خنده رو هست و صبحها با خنده بیدار میشه. کلی ورزش میکنه. الآن راحت غلت میزنه.. گردن میگیره.. مینشینه و از دیروز بدون کمک حدود 15 ثانیه مینشست.. راستی وقتی خیلی گرسنه باشه، مخصوصا توی خواب، میگه: «مامانی! نانایی!» که اونموقع من خیلی دلم براش میسوزه و بهش شیر میدم..
راستی هدی خانم علاقه شدیدی به صفحات نورانی داره که البته فکر میکنم تمام بچه ها همین طورند. در بدترین شرایط جلوی تلویزیون ساکت میشه.. همینطور با گوشی تلفن.. اگه وقتی توی بغلم هست با گوشی یا تبلت کار کنم میخواد از دستم بگیره و روی صفحهاش دست بزنه، و چون صفحه لمسی هست کلا کارم مختل میشه..
ولی من این علاقه اش رو دوست ندارم و میخوام مدیریتش کنم.. با اینکه میتونم اونو جلوی تلویزیون بنشانم و به کارام برسم؛ حاضرم وقت بیشتری براش بذارم ولی در طول روز زیاد تلویزیون نبینه.. نمیذارم با موبایل و تبلت کار کنه و بهش تذکر میدم که این وسیله کار من هست و برای بچه ها نیست. در عوض سعی میکنم توجهاش رو به عروسکهاش و کتابهاش جلب کنم.. زمانی که من دارم روی تبلت کار میکنم اون هم باید با عروسکش مشغول باشه..
فک میکنم اگه اینطور مدیریتش کنم بعدا راحت تر میتونم درخواستهاش رو در این زمینه کنترل کنم.. باید دید به چه نتیجه ای میرسم.. منتظر نظرهای دوستان هستم.
